‘Pas als het kunst is, is het echt’.
— Jet Nijhuis
![]()
︎
Jarenlang was Jet Nijhuis (1948) docent aan een vrijeschool. Met haar ervaring in het vrijeschoolonderwijs en kennis van de antroposofie ondersteunt zij momenteel docenten en kinderen.
De keuze om in het onderwijs te gaan werken had Jet als achttienjarige snel gemaakt. Na haar studie kwam zij op een dorpsschool terecht, waar veel kinderen van afgelegen boerderijen kwamen. De kinderen moes-ten leren schrijven op overtrekblaadjes. De knuistjes die niet gewend waren aan een fijn potlood, moesten ook nog eens precies over de lijntjes koer-sen. Was dit wat ze wilde?
Van een vriend kreeg Jet een boekje van Rudolf Steiner. Ze las over de vrijeschool. Een toverwereld met veel hout, waar alles geurde en kleurde. Maar om in dat onderwijs te kunnen werken moest je toch zeker een bijzonder mens zijn. En dat was ze niet!
Maar een bijeenkomst trok haar over de streep. De oude dr. Mees vertelde verhalen uit de Griekse Mythologie. De lezing kon haar niet lang genoeg duren. Ze wist nu wat ze zocht: deze levendige, warme wijsheid. Ze ging werken in de vrijeschool als onderbouwjuf, dook onder in de antroposofie, leerde zingen, dansen, tekenen, schilderen, stond voor de klas en doorvorste het leerplan.
Wat was de opbrengst van al die jaren ploeteren? Rimpels en grijs haar aan de buitenkant, geen reserve-energie meer, maar van binnen een gouden schat aan ervaringen en inzichten. “Maar boven alles,” zegt Jet, “heb ik samen met de kinderen de vreugde van het leven gevonden. Het leerplan van de vrijeschool heeft mij de weg gewezen om mensenkind te zijn”.
︎
Meer